بررسی سیستم ایمنی هومورال و سلولی در خلبانان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران

مقدمه: هوانوردی می تواند یک محیط کاملاً استرس زا برای انسان ایجاد کند. اضطراب و استرس ناشی از این سفرها بیشتر در پرسنل ارتش که ماموریت های جنگی انجام می دهند، دیده می شود. در کنار استرس، نیروی گرانش پایین، تشعشعات کیهانی و فشار کم اکسیژن در ارتفاعات بالا، می تواند بر سیستم های فیزیولوژیک بدن، خصوصاً سیستم ایمنی تأثیرگذار باشد. هدف از این مطالعه بررسی سطوح مختلف ایمنی سلولی و هومورال در خلبانان نیروی هوایی است. روش بررسی: در این تحقیق موردی- شاهدی نمونه های خون 20 نفر از خلبانان از نظر مارکرهای سطح سلولی cd3، cd4، cd8، cd16 و cd56 به روش فلوسایتومتری، همچنین از نظر سطح آنتی بادی ige توتال و آنتی بادی های m و g علیه ویروس های هرپس سیمپلکس 1و 2، سایتومگال و اپشتن بار به روش الایزا، مورد سنجش قرار گرفتند و با گروه کنترل مقایسه انجام شد. یافته ها: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که درصد سلول های نوتروفیل خون محیطی، لنفوسیتt کشنده cd ) و (cd و سلول های کشنده طبیعی (cd ) در خلبانان نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری بالا بود(05/0p<). در مقابل درصد کل لنفوسیت های خون محیطی و لنفوسیت های t یاور ) cd و (cd در خلبانان به طور معنی داری پایین بود(05/0p<). بحث و نتیجه گیری: این نتایج نشان داد که هوانوردی می تواند باعث تغییراتی در سیستم ایمنی خلبانان، خصوصاً سیستم ایمنی سلولی گردد.